Dinsdag 19 april

Evie gaat vandaag met Sofi naar Ladysmith. Ze gaan met Thandiwe naar het hospitaal aldaar om haar tenen na te laten kijken. Ik ben er zelf niet gerust op wat de dokter erover zal zeggen. In Ladysmith kunnen de blinds geruild worden want de spullen die Sofi had meegenomen hadden de verkeerde maat. Evie kan bij Thandiwe blijven en Sofi doet de inkopen of andersom… Maar ook dit ziekenhuis staat bekend om zijn lange wachtrijen… Voor mij staan er homevisits op de rol, nu met Bongiwe, één van de social workers van Isibani. Om acht uur ben ik present op Isibani. Mereike is er, Cindy, en de man die er vaker zit, maar ik heb nog steeds geen idee wat hij komt doen. Ook nu wordt er een lied gezongen. Een langzaam gedragen lied getiteld ”Majesty”. Dan vraagt Cindy mij of ik met haar homevisits wil doen. Ik zeg: “Tot negen uur ben ik tot je beschikking, dus zeg het maar” Ze wil twee mensen in ieder geval bezoeken. Dat is Jane en de man die zijn medicijnen niet wil innemen. Eerst gaan we naar Jane. Mereike gaat ook mee. Het heeft afgelopen nacht behoorlijk geregend en hier en daar zijn de gravelroads veranderd in een modderpoel. We slingeren met de buggy tussen de plassen door en komen bij Jane’s huis. De deur zit nog dicht. Cindy roept een paar keer en dan mogen we binnenkomen. Jane woont in een klein stenen huis. Tegen één muur staat een groot wandmeubel. In de kamer staat een groot maar vooral ook hoog tweepersoons bed. Een bed waar je echt op moet klimmen zo hoog is het. Er liggen wat verfomfaaide dekens op maar de granny die daar rondloopt legt een sprei over de dekens heen zodat e.e.a. er weer netjes uitziet. Op een dun matrasje naast het bed ligt Jane. Een klein kind, ik denk een jongetje van twee zit naast haar op de grond. Een baby ligt naast haar op het matras. “De conditie van Jane gaat achteruit” zegt Cindy. Zij heeft erg veel last heeft van rugpijn. Ook heeft zij tb. Misschien moet zij binnenkort geopereerd worden. Het kleine jongetje houdt mij nauwlettend in het oog. Een radiootje in de kast staat te knetteren. Cindy maakt aantekeningen in haar boek en even later stappen we weer in de wagen om naar het volgende adres te rijden. We gaan nog één keer de man bezoeken die eigenlijk niet geholpen wil worden. Hij is broodmager en hij kijkt constant naar beneden als Cindy tegen hem praat. Ook friemelt hij aan zijn voorhoofd. Ik kan niet verstaan wat Cindy tegen hem zegt, maar het lijkt erop dat de man eieren voor zijn geld moet kiezen. Of meewerken en de medicijnen gebruiken of langzamerhand zieker worden tot de dood erop volgt. Hij moet zelf beslissen… Hoofdschuddend stapt Cindy weer in de auto. Even na negen uur zijn we weer op Isibani. Dan ga ik snel naar POS om Bongiwe op te halen om met haar homevisits te doen in Khetani. Als we weer in de township zijn gaat mijn telefoon. Ik krijg de vraag of ik naar Loskop kan rijden om half elf om daar een jongeman op te halen die naar de tandarts moet. Ik overleg met Bongiwe. Zij gaat de homevisits verder lopend doen met Xoli. Xoli weet in Khetani de weg. Ik rijd tegen half elf naar Sofi’s huis en haal daar Hlo op. Hij wijst mij de weg naar de jongen en hij moet zelf ook naar Loskop om zijn echte moeder te bezoeken. Bij een taxistandplaats zet ik de auto aan de kant en we wachten daar in de volle zon tot de jongeman daar verschijnt. Deze wordt daar gebracht door Xoli, een oude bekende van mij. In 2013 deed ik met haar veel homevisits in Loskop en omstreken. Xoli is wat veranderd. Ze is wat dunner geworden en dat misstaat haar niet. Het is leuk om haar weer te zien. Zij herkende mij direct… De jongeman die met mij meegaat naar Isibani is gehandicapt. Zijn rolstoel leg ik in de achterbak van de auto en ik help hem de auto in. Stabiso praat heel moeilijk. Door een ongeluk is deze knaap in het ziekenhuis terecht gekomen en de artsen zijn nalatig geweest en hebben te haastige conclusies getrokken en hem veel te laat de juiste behandeling gegeven… Met Cindy rijd ik nog naar de man in Spioenkop. Het gaat steeds slechter met hem. Op de terugweg naar Winterton nemen we nog een lifster mee die een duidelijke mottenballenlucht met zich meedraagt. Om vier uur haal ik Mija weer van school en ga samen met haar en Stabiso naar het huis van Sofi. Morgen kan Stabiso pas naar de tandarts. Rond vijf uur komt Sofi thuis met Evie. Zij zijn met Thandiwe naar het ziekenhuis in Ladysmith geweest. Tot vier uur zat Thandiwe, met nog heel veel andere patiënten zenuwachtig te zijn in de wachtkamer. Toen zijn de dokters opgestapt en voor alle wachtenden zat er niets anders op dan naar huis te gaan.